Als we aan een scheikundige vragen wat liefde is, krijgen we een verhaal over hormonen en stoffen die vrijkomen. Ongetwijfeld juist, maar zelfs een wetenschapper hunkert naar respect, warmte en seks. We kunnen van iemand houden omdat we er fijn mee kunnen praten. Het "houden van" kan ook een pure gevoelskwestie zijn, het is heerlijk om bij die persoon te zijn. Of we voelen ons seksueel aangetrokken en de lust voert de boventoon.

We kunnen dus "houden van" op drie fronten onderscheiden.
1 vanuit ons hoofd, ons denken

2 vanuit ons hart, ons gevoel

3 vanuit de onderbuik, vanuit de lust

Stel je voor dat we een relatie hebben, waarbij de interesses, het verstand van je partner stimulerend werken. Dat we met heel ons hart vertederd, volschieten, warm raken van dat heerlijk mens. En dat onze onderbuik, hevig reageert op de partner. Wij hebben zin in hem of haar. Dan heb je toch een dijk van een relatie. In de eerste maanden scoren we op alle fronten, het gezegde "liefde maakt blind" is niet voor niets. Nadat de eerste kruitdampen zijn opgetrokken, zien we dat één onderdeel van de drie eenheid wat minder is. Ach, als er uiteindelijk twee van de drie lekker lopen, dan hebben we heel wat bereikt.*

Of ben je iemand die volmaaktheid nastreeft, die keus is aan jezelf.

* indien slechts één van de grondfactoren aanwezig, is dat een te krappe bodem voor een relatie